Auga que morre no mar

A actividade dos homes e mulleres de Poio estivo vinculada desde a prehistoria aos traballos do mar e da terra. En relación cos labores agrícolas, desde a súa introdución a finais do século XVII foi fundamental o cultivo do millo pois cambiou de maneira radical a paisaxe rural de Galicia e en especial o das Rías Baixas.

Un dos elementos máis característicos desta Galicia do millo son os muíños hidráulicos que poboan as beiras dos nosos ríos e regueiros. Trátase de pequenas obras de enxeñería dotadas de moas de granito movidas pola forza da auga que convertían o gran en fariña.

En Poio hai nove pequenos cursos fluviais ao longo dos cales se dispoñen decenas de muíños que eran propiedades familiares ou comunitarias. Algúns dos exemplos máis destacados foron restaurados e pódense visitar a través de dous itinerarios: o roteiro dos muíños de Samieira (5,5 quilómetros) e o Roteiro da Freixa (1,8 quilómetros).

Folleto